تحقیق آگاهی مادران از ریسک فاکتورهای عفونت ادراری

تحقیق میزان آگاهی مادران از دیسک فاکتورهای عفونت ادرار

چکیده

شیوع نسبتا بالای عفونت ادراری در کودکان (53 درصد دختران و 1 درصد پسران) و از طرفی عوارض مهم عدم درمان آن موجب می شود که به دنبال عوامل مؤثری جهت پیشگیری از آن باشیم که یکی از عوامل مؤثردر این زمینه آگاهی مادران از ریسک فاکتورهای عفونت ادراری در کودکان می باشد. به این منظور این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی مادران از ریسک فاکتورهای عفونت ادراری در کودکان انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال 1385 به مدت 6 ماه، (اول مهر تا پایان اسفند ماه) بر روی 125 نفر مادری که کودکانشان با تشخیص عفونت ادراری در بخش اطفال در بیمارستان قدس قزوین بستری بودند، انجام شد و برای هر مادری پرسشنامه ای شامل دو بخش مشخصات فردی و آگاهی تکمیل شد. آگاهی اکثر مادران (6/65 درصد) در حد متوسط بود. بین میزان آگاهی مادران با سطح تحصیلات، سن، تعداد فرزندان ومنبع به دست آوردن اطلاعات ارتباطی مشاهده نشد. بین میزان آگاهی مادران و و اظهارات آنها مبنی بر اینکه از قبل راجع به ریسک فاکتورهای عفونت ادراری در کودکان اطلاعات داشتند، ارتباط معنی داری مشاهده شد. نتیجه اینکه با توجه به فقدان آگاهی لازم در مادران نسبت به این موضوع، افزایش آگاهی مادران از طریق پرسنل درمانی، مراکز بهداشت، رسانه های عمومی و اصلاح نگرش و عملکرد و در حد امکان بازآموزی آنها ضروری است.

ناهنجاری های دستگاه ادراری

10-5% کودکان دچار عفونت ادراری، ضایعات انسدادی دستگاه ادراری داشته و 57-21% ریفلاکس وزیکواورترال دارند. کودکانی که عفونت ادراری تب دار و ریفلاکس دارند، به احتمال زیاد در اسکن DMSA نقص دارند.اما اینکه این نقص های حاد منجر به اسکار می شود یا خیر، قابل بحث است.اما خطر اسکار با درجه ریفلاکس افزایش می یابد. ارزیابی های بیشتر نشان داده که اسکار در 20-5% کلیه ها با ریفلاکس درجه یک و در 50% یا بیشتر در کلیه های با ریفلاکس درجه 5 دیده می شود.ریفلاکس فقط فاکتوری است که باعث صعود باکتری به کلیه و افزایش خطر اسکار کلیه می شود.

عفونت ادراری راجعه

عفونت ادراری راجعه شایع بوده و 18% پسرانی که قبل از یک سالگی دچار عفونت شده اند، دچار عفونت مکرر می شوند.

بیشترین احتمال عفونت راجعه در یک سال اول زندگی رخ می دهد و عفونت راجعه بعد از یک سال پس از عفونت اولیه نادر است.برعکس، اگر اولین عفونت در پسرهای بزرگتر از یک سال رخ دهد، در 32% موارد منجر به عفونتِ مکرر می شود.

اختلال ادرار کردن و یبوست

کودکانی که عفونت ادراری مکرر دارند به طور شایعی دارای علایم بی اختیاری ادرار در شب و روز می شوند.

مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که انورزی شبانه به تنهایی با عفونت ادراری ارتباط ندارد.از طرفی بی اختیاری ادراری روزانه و

عفونت ادراری کودکان ارتباط دارد، حتی اگر هفته ای یکبار انورزی رخ دهد.حدود 20% کودکانی که مبتلا به عفونت ادراری مکرر شده اند، دچار بی اختیاری ادرار روزانه شده که تا 12 ماه بعد از آن، حتی بعد از اینکه ادرار پاک شد نیز پابرجا می ماند.

این فایل جنبه کمک تحقیقاتی داشته و فاقد پرسشنامه و منابع است و می توانید از آن به عنوان تحقیق کلاسی استفاده کنید یا در پژوهش هایتان از آن سود ببرید.